سـ ـ ـلام

امام صادق علیه‏السلام :
اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغىُ

وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ

وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ

وَالَّتى تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ

وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا

وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ

وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛

گناهی که نعمت‏ها را تغییر مى‏دهد، تجاوز به حقوق دیگران است.

گناهى که پشیمانى مى‏آورد، قتل است.

گناهى که گرفتارى ایجاد مى‏کند، ظلم است.

گناهى که آبرو مى‏بَرد، شرابخوارى است.

گناهى که جلوى روزى را مى‏گیرد، زناست.

گناهى که مرگ را شتاب مى‏بخشد، قطع رابطه با خویشان است.

گناهى که مانع استجابت دعا مى‏شود و زندگى را تیره و تار مى‏کند، نافرمانى از پدر مادر است.

                                           علل الشرایع، ج 2، ص 584